به گزارش خبرنگار صنعت کار، بخش معدن و صنایع معدنی در تلاش است تا با افزایش سهم خود در اقتصاد وابستگی هرچه بیشتر به درآمدهای نفتی را کاهش دهد. چنین نگاهی باعث شد تا معدن بیش از هر زمان دیگری مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.
درواقع تحریم های نفتی، بخش معدنی که سالها مغفول مانده بود را پشت ویترین آورد تا با توسعه هرچه بیشتر آن پس از تامین نیاز داخلی، با قدرت نمایی در بازارهای صادراتی برای کشور ارز آوری داشته باشد.
در همین راستا ایجاد طرح های بزرگ و بهره برداری هرچه بیشتر از ذخایر معدنی در دستور کار قرار گرفت. از سویی دیگر توسعه هر چه تمام صنایع پایین دستی بخش معدن میزان خام فروشی را کاهش می داد، این در حالی است که در دهه های گذشته با صادرات مواد خام به ویژه سنگ آهن، ارزش افزوده را تقدیم رقبای خود کردیم، اما سیاست وضع عوارض صادراتی در گام اول و سپس تشویق به ایجاد واحدهای فرآوری توانست زنجیره ارزش صنعت فولاد را با سرعت بالایی توسعه دهد.
امروز که زمان کمی به تحقق چشم انداز ۱۴۰۴ باقی مانده، صنایع فولادی با افزایش ظرفیت تولید خود را به تولید ۵۵ میلیون تن نزدیک کرده اند. اما در حلقه های بالادستی مشکلاتی همچون عدم توسعه به موقع اکتشاف، قیمت گذاری دستوری، نبود ماشین آلات به روز و… منجر به کاهش سرمایه گذاری در معادن سنگ آهن شد.
این در حالی است که کاهش سرمایه گذاری در معادن سنگ آهن زنگ های خطر را به صدا درآورد و امروز فولاد سازان نگران تامین مواد اولیه خود هستند.
در این باره امیر صباغ مدیر اقتصادى و سرمایه گذارى ایمیدرو در گفت و گو با «صنعت کار» بیان کرد: سرمایه گذاری در حوزه سنگ آهن به دلیل کاهش پتانسیل های معدنی به حداقل رسیده است. به عنوان مثال امروز پروژه بزرگ معدنی در دستور کار نیست زیرا معدن بزرگی نداریم.
وی ادامه داد: برای دستیابی به نقطه اوج سرمایه گذاری در معدن باید اکتشافات تکمیل شده و معادن بزرگ اقتصادی حتی در عمق شناسایی شود.
صباغ با اشاره به شرکت های بزرگ معدنی بیان کرد: امروز منابع مالی خوبی در شرکت های بزرگ معدنی برای سرمایه گذاری وجود دارد. اما به نظر پروژه ها در حوزه استخراج محدود است و به سمت صنایع پایین دستی مثل آهن اسفنجی یا فولادسازی رفته اند.
به گفته صباغ ، اگر کشور به اکتشاف توجه ویژه داشته وذخایر جدید شناسایی شود، می توان این سرمایه گذاری را اولویت بندی کرده و نگرانی فولادسازان را برطرف کرد.
وی همچنین افزود: باید به این نکته اشاره داشت که سود استخراج در آینده بالاتر از سود تولید آهن اسفنجی خواهد بود. بدون شک واقعی شدن قیمت انرژی در سال های پیش رو برای صنایع معدنی منجر به افزایش سود فعالیت های استخراجی می شود.
به گزارش صنعت کار، درواقع دولت باید امروز مشوق های اکتشافی را افزایش داده تا بخش خصوصی راهی حلقه های بالادستی شود. سرمایه گذاری در بخش اکتشاف و استخراج می تواند عقب ماندگی بخش معدن را جبران کند. متاسفانه در سال های اخیر حاشیه سود موجود در فولاد باعث شده تا علاقه برای حضور در این بخش افزایش پیدا یافته و معدنی ها نیز راهی صنایع پایین دستی شود.
درنتیجه کاهش سرمایه گذاری در بالادست، گزینه واردات سنگ آهن برای سال های آینده را پررنگ تر خواهد کرد. اتفاقی که با وجود نبود برخی زیرساخت ها ازجمله زیرساخت های بندری بر ئقیمت تمام شده اثر گذار و در نهایت قدرت رقابتی در بازارهای صادراتی فولاد را کاهش می دهد.
متاسفانه روزگاری شعارهای امید بخش از این حوزه به گوش می رسد، ذخایر غنی سنگ آهن، توسعه طرح های فولادی را سرعت بخشید تا به جای خام فروشی، محصولی با ارزش افزوده بیشتر صادر شود. اما تمرکز و توجه ویژه به صنعت فولاد امروز زنگ خطر کمبود سنگ آهن را به صدا در آورده است. شاید بیش از هر زمان دیگری باید به توسعه اکتشافات توجه شود، در غیر این صورت در سال های پیش رو تولید فولاد توجیه اقتصادی خود را از دست خواهد داد.
انتهای پیام/
